ဖေဖော်ဝါရီလ (၁) ရက်နေ့ အာဏာမသိမ်းမီကပင် အာဏာသိမ်းမည့် အရိပ်အယောင်များကိုကား မြင်နေရပြီဖြစ်သည်။ အာဏာမသိမ်းမီ လေး၊ ငါးရက်အလိုခန့်က သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲတွင် စစ်တပ်၏ ပြောရေးဆိုခွင့်ရှိသူက “အာဏာသိမ်းမယ်၊ မသိမ်းဘူးလို့ ပြောလို့ မရဘူး” ဟု မတင်မကျ ဖြေသွားခဲ့သည်(BBC News မြန်မာ, 2021)။ ဇန်နဝါရီလ (၂၇) ရက်နေ့တွင် ကာကွယ်ရေး စစ်ဦးစီးချုပ်က “အခြေခံဥပဒေကို လိုက်မနာဘူးဆိုရင် ဖျက်သိမ်းရလိမ့်မယ်” ဟု စောင်းပါးရိပ်ခြေ ပြောခဲ့သည် (စောဖိုးခွား, 2021)။ ထို့ကြောင့် အာဏာမသိမ်းမီကပဲ ပြည်သူများ အကြား၊ နိုင်ငံတကာအကြားတွင် စိုးရိမ်မှုများ မြင့်တက်ခဲ့သည်။ စစ်တပ်သည် အာဏာသိမ်းရလောက် သည်အထိ မိုက်မဲ လိမ့်မည်ဟု ကျွန်တော် မထင်ခဲ့ပါ။ သို့သော် ပြည်သူများ စိုးရိမ်သည့်အတိုင်း အာဏာသိမ်းမှုသည် ဖြစ်လာခဲ့ပါသည်။

အာဏာသိမ်းမည့်ညက ကျွန်တော် စောစောအိပ်ရာဝင်ခဲ့သည်။ ကျနော့်ညီကမူ စာဆက်ဖတ် နေသည်။ သူ ဖတ်နေသော စာအုပ်မှာ ရှစ်လေးလုံးအရေးတော်ပုံအကြောင်း ရေးထားသော သမိုင်း စာအုပ်ဖြစ်သည်။ ထိုစဉ်က ကျွန်တော်သည် ရန်ကုန်တွင် ကျနော့်ညီနှင့်အတူ နေသည်။ ကျွန်တော်က သူ့ကို အထက်တန်းကျောင်းထားပေးပြီး ကျောင်းစာလိုက်နိုင်ရန် အနီးကပ်ကြီးကြပ်ပေးသည်။ ကျောင်းစာအပြင် ကလေးတစ်ယောက်အနေဖြင့် ပြင်ပဗဟုသုတရှိစေရန် စာအုပ်တွေ ဝယ်ပေးသည်။ အထူးသဖြင့် မြန်မာ့သမိုင်းနှင့်ပတ်သက်သည့် စာအုပ် များကို ဖတ်ခိုင်းသည်။ ထိုညက သူဖတ်သော စာအုပ်မှာ “ရှစ်လေးလုံး အရေးတော်ပုံကာလ နိုင်ငံပိုင် သတင်းစာများမှတ်စု” ဖြစ်သည် ဟု ကျွန်တော် မှတ်မိသည်။ ရှစ်လေးလုံးကို ဦးတည်စေသော ဖြစ်ရပ်များနှင့် စစ်တပ်၏ ဖိနှိပ်မှုများအကြောင်း မှတ်တမ်းတင် ထားသော စာအုပ်ဖြစ် သည်။ အကြောင်းတိုက်ဆိုင်သည် ဟု ဆိုရမည်လား မသိ။ ထိုနေ့ညတွင်ပင် အာဏာသိမ်းမှုဖြစ်ခဲ့ပြီး မြန်မာသမိုင်းသည် ရှစ်လေးလုံးအရေးတော်ပုံ ကဲ့သို့ သမိုင်းတစ်ပတ်ပြန် လည်လာသည်။ မြန်မာနိုင်ငံသည် ၁၉၆၂ ခုနှစ်မှစ၍ အာဏာသိမ်းသံသရာမှ မရုန်း ထွက်နိုင်ဘဲ ဖြစ်သည်။ အာဏာသိမ်းမှုသည် မြန်မာပြည်သူပြည်သားမျိုးဆက်တိုင်း ကြုံတွေ့ရ မည့် မျိုးဆက် ကျိန်စာဆိုးတစ်ခုလိုဖြစ်နေသည်။

အာဏာသိမ်းမှုဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်း အဖြစ်အပျက်များက မြန်လွန်းလှသည်။ ပုံမှန်တည်ငြိမ်နေသော ရေပြင်သည် အဆက်မပြတ် လှိုင်းဂယက်ထလာသည်နှင့်တူသည်။  လူများ၊ ရက်စွဲများ၊ အဖြစ် အပျက်များသည် လှိုင်းဂယက်များအောက်တွင် ပေါ်လာလိုက်၊ ပျောက်ကွယ်သွားလိုက်ဖြစ်နေသည်။ သေချာမှုသည် ဘာမှ မရှိ တော့။ မရေရာမှုများကသာ လူသန်းပေါင်းများစွာ၏ ဘဝကို လွှမ်းမိုး ထားသည်။

အာဏာသိမ်းပြီးနောက် နိုင်ငံသားတစ်ဦး၏ ဝတ္တရားအတိုင်း စစ်အာဏာရှင်ကို ကျွန်တော်ဆန့်ကျင် ခဲ့သည်။ ရန်ကုန်မြို့ကြီး၏ လမ်းမပေါ်တွင် ရက်ပေါင်းများစွာ ဆန္ဒပြခဲ့သည်။ သို့သော် ရန်ကုန်တွင် ကျွန်တော်နဲ့ ကျွန်တော့် ညီသာ ရှိသည်။ ကျွန်တော် တစ်စုံတစ်ရာဖြစ်သွားလျှင် ကျွန်တော့်ညီကို ကူပေးမည့်သူမရှိ။ လုံခြုံမှုမရှိသော ကြောင့် ကျနော့်မွေးရပ်ဇာတိမြေ မင်းတပ်မြို့သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။ အာဏာသိမ်းဆန့်ကျင်မှုများသည် တောမီးကဲ့သို့ တနိုင်ငံလုံးပြန့်နှံ့သွားပြီး မင်းတပ်မြို့ခံများ သည်လည်း ဆန္ဒပြရာတွင် တက်ကြွစွာပါဝင်လာခဲ့သည်။ မြန်မာနိုင်ငံ၏ တခြားမြို့နယ်များတွင် စစ်တပ်က ရက်ရက်စက်စက်ဖြိုခွင်းခဲ့သော်လည်း မင်းတပ်မြို့ကိုမူ ဖြိုခွင်းမှု မလုပ်သေး။ လပေါင်းများစွာ စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။ သို့သော် ဧပြီလ (၂၄) ရက်နေ့တွင် ဆန္ဒပြသူ (၅) ဦးကို ဖမ်းဆီးလိုက်ခြင်းက အရာရာအားလုံးကို ပြောင်းလဲသွား စေခဲ့သည်။ မင်းတပ်မြို့သည် အကြမ်းမဖက် အနုနည်း ဆန္ဒပြရာမှ နောက်ဆုံးတွင် လက်နက်ကိုင်ခုခံ့သည့်အခြေသို့ တစ်ဆစ်ချိုး ပြောင်းလဲ သွားရသည်။  ဧပြီလ တိုက်ပွဲတွင် မင်းတပ်ပြည်သူ့ကာကွယ်ရေးဘက်က အသာစီးရခဲ့ သော်လည်း မြို့ကို ကြာရှည်မထိန်းထားနိုင်ခဲ့ ပါ။ မေလ (၁၂) ရက်တွင် တိုက်ပွဲတစ်ကျော့ပြန် စတင်လာပြီး သောင်းနဲ့ချီသော မြို့သူ၊ မြို့သားများ မြို့ကို စွန့်ခွာကာ တောသို့၊ တောင်သို့၊ ကျေးရွာများသို့ စစ်ဘေးရှောင်ရသည့် ဘဝသို့ ရောက်သွားရသည်။